Turkoois is een zeer geliefde halfedelsteen die al populair is sinds de prehistorie. De naam is afgeleid van 'pierre turquoise’ wat ‘Turkse steen’ betekent, refererend naar de plaats waar de Perzische steen passeerde tijdens zijn weg naar Europa.
Turkoois is beduidend zachter dan kwarts en wordt vaak behandeld om zijn hardheid te verhogen. Deze steen komt voor in verschillende tinten gaande van hemelsblauw tot grijsgroen en wordt gevonden op locaties met een grote koperconcentratie in de grond. De blauwe kleur wordt veroorzaakt door koper, terwijl de groene kleur het gevolg is van ijzer of chromium. Vandaag zijn er veel verschillende types en kwaliteiten van turkoois op de markt. Ook wanneer een steen gestabiliseerd is, kunnen verkleuringen optreden door vervuiling, zeep, crèmes en olie. De meeste turkoois die vandaag op de markt is, werd gestabiliseerd. Turkoois laat zich mooi combineren met metalen.
Turkoois wordt al ontgonnen sinds 6000 v.C. De vroege Egyptenaren droegen de steen en veel turkooizen werden teruggevonden in hun graven. De ouden Azteken uit Noord Peru gebruikten deze steen om hun ceremoniële maskers te decoreren die ze als heilig beschouwden. Deze halfedelsteen bereikte Europa pas ten tijde van de kruistochten. Turkoois wordt beschouwd als de steen van de eenheid of het één zijn met zichzelf en met alles wat ons omringt.Turkoois wordt ontgonnen in de V.S., China, Peru, Mexico, Iran, Tibet, Siberië, Afrika, Australië en Europa.
Afrikaanse Turkoois: deze steen is geen echte turkoois maar een jaspersoort die men in Afrika vindt. Zijn structuur komt overeen met die van turkoois en hij heeft een lichte, blauwgroene kleur. Zijn aders meestal donker of zwart. Deze steen is een interessant substituut voor echte turkoois.
Gele Turkoois gelijkt sterk op een jasper of serpentine. Deze steen is bevat mooie bruine, groene en rode tinten. De zwarte aders bestaan waarschijnlijk uit hematiet.