De naam van deze vurig roodoranje steen is afgeleid van het Latijnse woord ‘carnis’ wat vlees betekent. In Egyptische graven hielpen kornalijnen amuletten de ziel bij de overgang naar het dodenrijk.
De oude Grieken en Romeinen gebruikten de steen voor zegelringen en graveerwerk. Kornalijn is mooi in combinatie met amber en goudtinten evenals met kwartssoorten (rook of heldere kwarts), turkoois, Birma jade, tijgeroog en zwarte onyx. Rode kornalijn werd gedurende eeuwen gebruikt om het bloeden te stelpen en velen geloven dat hij helpt bij het neusbloeden. Deze steen zou de vruchtbaarheid bevorderen en evenwicht scheppen. Kornalijn vindt men in Brazilië, India, Australië, Rusland, Madagaskar, Zuid-Afrika, Uruguay en de V.S.
Halssnoer op de foto: oude kornalijn uit India (vindplaats: Afganistan). De steenverwerkende industrie in India gaat millenia terug, de voornaamste stenen waren agaat en kornalijn. Deze kwamen via de handelsroutes en ruilhandel terecht in Oost- en West-Afrika.
Veel oude kornalijn komt uit Idar-Oberstein (Duitsland) en is van rond de eeuwwisseling (eind 19e - begin 20e eeuw). Het ruwe materiaal kwam uit Brazilië en werd bewerkt in Duitsland, waarna het via ruilhandel terechtkwam in West-Afrika. Sommige van deze vormen werden door in Bohemen nagemaakt in glas.